وه چه من خسته امَ از،این رفتن

بیشتر، خسته ترم اَز خود، من!

یک طرف عقربه های عمرم.

تو ، هم از من،که گریزی ای زن!

سمیه.

در بدو ، ارتباط ، دیداری بود.

سپس شنیداری شد،و این به معنی تکامل فرایند ارتباط!

یعنی دیدار و نطق  توامان هم، این ارتباط را تسهیل کردند.

سپس نوشتاری شدابتدا،شکلک و نقاشی،سپس خط،و باز تکاملِ ارتباط رو به تکامل و پیشرفت ، رفت.

الان هم در عصر تمدن تکرار آنرا به عینه می بینیم.

ابتدا دیداری.در ملاقاتهای رو در رو.

سپس نوشتاری،در نامه نگاری.

سپس شنیداری ،در اختراع تلفن.

بعد نوشتاری،در شبکه های مجازی،مثل چت و تلگرام.

و در آخر شکلک و نقاشی،مثل استیکرهای تلگرام!

نمی دونم، رو به پیشرفتیم،یا پسرفت!

د.