خدای من،
برای تو می گویم، که تو تنها شنونده ای،
برای تو می گویم، چون تو تنها پاسخگویی،
برای تو می گویم، چون تنها تویی که برای منی،
جز تو خدایی نیست، این منم، بنده ی تو…

?خدای من،
هر که باشم و هر چه هستم،
آیا،
مرا برای رنج آفریدی؟
مرا برای صبر آفریدی؟
خواستی امتحانم کنی؟
بسیار خوب، کافی ست من امتحانم را پس داده ام.
اعتراف میکنم دیگر توانی ندارم،
پس بر من رحم کن و از آنچه بر من مقدر کرده ای
تا در رنج و صبر امتحان بگذرانم تجدید نظر کن.
زندگی ام را در اصلاحِ خود بگیر که جز تو امانی نمی یابم.