زبان را گذاشته اند برای  اونایی که از هم  دورند..تا هی توضیح بدن  خودشونو.
سلام را گذاشته اند برای اونایی که از هم دورن..تا رسیدنشونو به هم خبر بدن.
خداحافظی را هم گذاشتند برای اون هایی که باز از هم دورن.با هم نیستند.جدا شدنی اند.
==================

نزدیک تر از من!
تو نه نیاز به توضیح داری.
نه از من دوری تا سلام کنمت.
نه گاه هستی و گه نیستی تا خداحافظیت کنم.

1-گاه دنیای مجازی مونو توی  دنیای واقعی مون جستجو می کنیم..
آرزوها..اهداف…برنامه ها …رویاهاو….

2-گاه هم برعکس..
دنیای واقعی مونو توی دنیای مجازی!

اولی مال قدیم تر هاست.
دومی مال عصر جدید…

================================

هر دوی این ها  آدمو زجر می ده.
اولی:به خاطر رویا پردازی ها…(بیداریم..اما همه اش رویایی  می شیم.)
دومی:به خاطرنرسیدن به اصل.به دنیامون.به همه ی دنیامون.(واین یک عقده می شه  بغض می کنیم…شکسته می شیم.)

من البته توی هردو دنیا بودم.چه گذشته،چه حال،
،به دنیای واقعیم وبا دنیای واقعیم  زندگی می کردم.می کنم.وخواهم کرد.