من کجا، باران کجا و راه بى‌پایان کجا
آه! این دل دل زدن تا منزل جانان کجا

هرچه کویت دورتر، دل تنگ‌تر، مشتاق‌تر‎
در طریق عشقبازان مشکلِ آسان کجا

زبان را گذاشته اند برای  اونایی که از هم  دورند..تا هی توضیح بدن  خودشونو.
سلام را گذاشته اند برای اونایی که از هم دورن..تا رسیدنشونو به هم خبر بدن.
خداحافظی را هم گذاشتند برای اون هایی که باز از هم دورن.با هم نیستند.جدا شدنی اند.
==================

نزدیک تر از من!
تو نه نیاز به توضیح داری.
نه از من دوری تا سلام کنمت.
نه گاه هستی و گه نیستی تا خداحافظیت کنم.

1-گاه دنیای مجازی مونو توی  دنیای واقعی مون جستجو می کنیم..
آرزوها..اهداف…برنامه ها …رویاهاو….

2-گاه هم برعکس..
دنیای واقعی مونو توی دنیای مجازی!

اولی مال قدیم تر هاست.
دومی مال عصر جدید…

================================

هر دوی این ها  آدمو زجر می ده.
اولی:به خاطر رویا پردازی ها…(بیداریم..اما همه اش رویایی  می شیم.)
دومی:به خاطرنرسیدن به اصل.به دنیامون.به همه ی دنیامون.(واین یک عقده می شه  بغض می کنیم…شکسته می شیم.)

من البته توی هردو دنیا بودم.چه گذشته،چه حال،
،به دنیای واقعیم وبا دنیای واقعیم  زندگی می کردم.می کنم.وخواهم کرد.

در دنیا دو نابینا هست
یکی تو
که دوست داشتنم را نمی‌بینی!
یکی من
که بجز تو کسی را نمی‌بینم!

سخنان بزرگان?
نترسید از روزی که خورشید متلاشی شود و همه از سرما بمیریم
بترسید از روزی که زنان بخواهند محبتشان را از مردان دریغ کنند
آن‌وقت همگی از سرما خواهیم مرد!

? چارلی چاپلین

توی سفره رنگ خرما یاد گیسوی تو بود
گوشه ای از سفره نانی از گل بوی تو بود
شیشه ای را مادرم آورد لبریز از عسل
آن عسل رنگ دو چشم زیر ابروی تو بود.
سرکه ای راهم که مادر می گذارد گوشه اش
ترش رویی های تو ،طعم تو وخوی تو بود!

د.

ارزش دختر نسبت به پسر در اسلام.

همان که میل توام میروم به دستورت
پیاده سوی شما هم به زجر می چسبد
چه خوب تر که پیاده به سویتان آیم
پیاده پای پیاده چه قدر می چسبد

بیا که بی تو خرابم،بیا چه بی تو بداست
بیا که ناز تو را می کشم ،که تا ابد است
تو بی قراری و من هم صبور تان دائم.
منم همان گل پیچک که عشق را بلد است!
د.18مهر97

باشی زود می گذرد
نباشی دیر می گذرد.
چرا گفته اند:که این هم بگذرد!
کنارم نباشی، که نمی گذرد!

گاهی عزیز

شود آیا که تو دست از سر من بر داری؟
عشق حتماکه نباید بشود اجباری
عشق آن است که با میل وتمایل باشد
تو نمی دانم از این کار چه بر سرداری!
به جدال و به ستیز است توکارت انگار
به وصالم نرسی با روش مختاری!
همه را گفتی و رفتی ،پس آن خواب عجیب
شکرکردم نشنیدم  ز (تو) در بیداری!
د.15مهر

از راه کنار رفتن
و
از دل برون رفتن.
اولی آسایش نسبی را به ارمغان میاره.
دومی آرامش ابدی را.
کسی که از راه کنار بره…باز ممکنه شمارااز دل برون نکند.
اما کسی که شما را از دل برون کنه…حتما از راهتون کنار می ره.
====================

یک چیز هایی…یک کسایی هستند که فقط از راه کنار می روند…
برای همینه که :همیشه برای شما غایبند.
غایب برای شما…
====
وچون از دل بیرون نمی کنند
شما :همیشه برای او….حاضر.

دلم می خواهد یک بار..
یک بارهم دلم به این جا بیاید…وبه بهانه تماشا…یا خرید..بگردد و بگردد.

سال ها از این آرزویم گذشته است..
اما نمیدانم چرا نمی شود!

شاید برایش تنهایی لذتی ندارد..
باید باشد او…اویی که باید باشد..
اویی که همیشه در دل است.اماهمیشه همراه دل نیست.
با همراهی او میسر می شود…
اونوقت می شه :هم در دل،هم همراه دل!
================================
گذاشتم..گذاشتم. برای حالا که دارم پیردل می شم!

ما خیلی عجیبیم!
وقتی مساله جان پیش می آید،جانمان را به خدا می سپاریم..
سلامتی مونو از خدا می خواهیم…
فرزندانمان و عزیزانمان را در حین  بیرون رفتن یا سفر اردو،به خدا می سپاریم.
=========================
اما…
وقتی مساله های جزئی پیش می آید:
وقتی مساله مال و پیشرفت مادی پیش می آید
مالمان را به دلار می سپاریم!
خوشی هایمان ولذاتمان را،
از بندگان می طلبیم!
عزت وآبرو مونو،از بندگان خواستارم.
مسبب نعمت های دنیوی را دنیا و مردم و طلا و سکه ودلار می دونیم!
========================
عجیبیم!
سخت ترین کار را که حفظ جان است ،از خدا،
وآسان ترینش که  حفظ مال ولذات است را  از غیر خدا،
مسئلت می نماییم.
آیا ایمانمان کم شده است؟
یا دانایی مان؟!!!

امروز بین دو عزیز گیر کرده بودم..
خدا..و…او.
هر دو شونو دوست داشتم…اولی را به خاطر خودش..واینکه آفریننده دومی بود.
دومی را هم به خاطر خودش.و اینکه آفریده ی اولی بود!

دومی مهم بود و اولی اهم.
===============
مانده بودم بین این دو عزیز..

===============

هر دو عزیز…هر دو تونو دوست دارم…سالهاست حرفم اینه.

با نم چشمت اگر بر گونه امضا می کنم

زیر امضا با لبانم مُهر ، پشتش واجب است!

عاقبت آدمی این است….

وقتی می رسد که  دیگر نه دنیا..

نه مراودات..

نه خرید..

نه تفریح..

نه کار..

نه حتی لذات

هیچ کدام آدمی را ارضا نمی کنه!!!…………………….آدمی عجیب است!

تنها، کنده شدن از دنیا را می خواهد و بس!

چه در قالب :انزوا و تنهایی..حتی اگر در قالب خواب و کنده شدن از وقایع  دنیوی باشد!

هرچیز که آدمی را از دنیا بکند،برایش مطلوب است و دلنشین!

==========================

جز خدا..وآدم های خوبش..که ایندودسته جدای از دیگرانند.